یه دوست دو رگه ایرانی- امریکای جنوبی دارم. از پدر ایرانی است. چند سالی در کودکی ایران زندگی کرده. پارسی نمی تونه زیاد بنویسه، اما خوب حرف می زنه، اون هم با لهجه غلیظ اصفهانی. دیدن ادمی که زبان اصلیش اسپانیولی ی، اما با لهجه اصفهانی حرف می زنه خیلی برام جالبه. گاهی که می بینمش عمدن می رم باهاش حرف می زنم تا با اون لهجه ش بگه" شوما حالتون خوبِ، شوما چطورید؟ شوما مواظب خودتون باشید.
اون روز می گفت، مامانم رفته بودِس ایران، اصفهون، دیدن عمه و عموهام. من هم خیلی دوست داشتم بِرم اما خوب شوما می دونید که هزینِش زیادِس.
